Το φυτό εμφανίζει ηρεμιστικές, αντιπυρετικές, σπασμολυτικές, καταπραϋντικές, αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητες. Συμβάλλει στην αντιμετώπιση του πυρετού, του κοινού κρυολογήματος, του άσθματος, της δυσπεψίας, της διάρροιας και της αιμορραγίας. Εφαρμόζεται εξωτερικά στο δέρμα υπό τη μορφή καταπλάσματος κατά των νευραλγιών, των αιμορροΐδων, των κιρσών, της ισχιαλγίας, της κεφαλαλγίας και της ωταλγίας.
Συνίσταται υπό τη μορφή εγχύματος κατά της νεφρολιθίασης και της καούρας, αλλά και για την ενίσχυση του μεταβολισμού και την απώλεια σωματικού βάρους. Το αφέψημα (τσάι) του φυτού χρησιμοποιείται επίσης για την αντιμετώπιση της αϋπνίας που προέρχεται από νευρική υπερένταση. Το αιθέριο έλαιο του φυτού έχει επίσης εντομοκτόνο και βακτηριοκτόνο δράση.
“Τα βότανα δεν είναι φάρμακα, δεν αποτελούν θεραπεία ούτε αντικαθιστούν την οποιαδήποτε θεραπεία. Εντάσσονται στο πλαίσιο των διατροφικών συνηθειών έτσι ώστε μέσα από την χρήση τους να ενισχύουν τα αποτελέσματα της θεραπείας”.